Leden Kyra Galjee en Robert ten Broek

Kyra Galjee (1988, Amsterdam) – Architect. Werkt samen met Groothuijse de Boer aan haar droomopdracht: Het ontwerp van het huis voor haar vader.

Robert ten Broek (1987, Leiden) – Werktuigbouwkundig ingenieur. Werkt aan de energietransitie voor de Zoncoalitie in Amsterdam.

Waarom deze plek (foto)?

Wij wonen in het Hoogkwartier vlakbij het Industriegebouw. Een jaren ’50 gebouw, net als de rest van de wijk. Dit gebouw is een iconisch voorbeeld van hoogwaardige wederopbouwarchitectuur. Het is een prachtig gebouw om op uit te kijken. Toen we hier kwamen wonen stond het nog leeg. Nu zitten we er in de zomer, op het terras in de binnenplaats. Ook ons lievelingsrestaurant zit er: Héroine.

Waarom Rotterdam?

Na onze studie in Delft zijn we in 2014 in Rotterdam komen wonen. Rotterdam rook naar avontuur, we kenden er weinig mensen. We vonden er ons kraaiennestje, vierhoog zonder lift, enkel glas: een charmante portiekflat uit de jaren 50.

Rotterdam is versteend. Om neer te strijken in het gras met een picknickkleed moet je hier altijd de fiets pakken. Ons appartement heeft charme en leuke details maar het is echt uitgewoond, slecht geïsoleerd en heeft maar een heel klein balkonnetje. Onze volgende stap hoeft niet groter maar we zoeken meer kwaliteit en meer buiten.

Hoe kwam HRW bij jullie in beeld?

HRW kwamen we eigenlijk toevallig tegen: Op de website van architectenbureau HCVA (Ninke Happel) las Kyra een stukje over het HRW project. HCVA behoort tot de beste bureaus van Nederland. Zij maken een architectuur die past in de (historische) context. Iets dat volgens Kyra vaak ontbreekt in veel projecten in Rotterdam. Het feit dat Ninke initiator en architect is van het HRW schepte onmiddellijk vertrouwen: de kwaliteit is geborgd!

Waarom wonen in een woon-coöperatie?

In een wooncoöperatie deel je bepaalde voorzieningen en ruimtes. Gedeelde ruimtes zijn groter, gedeelde voorzieningen worden betaalbaarder. Daardoor kan je met hetzelfde geld meer kwaliteit krijgen. Denk bijvoorbeeld aan een grote tuin waar gepicknickt kan worden of een werkplaats of feestzaaltje. Dit soort voorzieningen komen in bereik als je deelt. Je zou ook diensten met elkaar kunnen delen, bijvoorbeeld de opvang voor kinderen, gezamenlijk op locatie. Wij hebben geen kinderen maar het idee dat je zoiets samen aan huis regelt is voor ons een ideaal voorbeeld van hoe de wooncoöperatie de leefkwaliteit van mensen kan verbeteren.

We hebben ons ook aangesloten bij HRW uit noodzaak. We zijn beiden zelfstandigen en de huizenprijzen gaan door het dak. Dit voelt ook als een tegenbeweging: we verzetten ons hiermee tegen de tendens in de markt en samenleving. HRW biedt een alternatief, dat het tegenovergestelde symboliseert van de anonieme woontorens die je overal zier verrijzen in de stad. Woontorens waar mensen hun leaseauto ondergronds parkeren, via de lift hun eigen appartement in verdwijnen, waar de buren elkaar niet kennen en de AH de boodschappen aan de deur bezorgt. Een omgeving waar niemand over straat loopt. Een hoge woningdichtheid met een prachtig uitzicht maar geen leven in het publieke domein.

Nog speciale woonwensen?

Een gemeenschappelijke buitenruimte met een boom en gras, waar je een bakkie in de zon kunt doen. Een bieb-achtige werkruimte waar je ook gezamenlijk kan thuiswerken /zzp’en. Zodat je toch onder de mensen komt (en uit je pyjama moet, haha), maar niet leegloopt op de horecarekening. Een ontmoetingsruimte met beamerscherm, waar je met elkaar film kunt kijken of je (30ste) verjaardag kunt vieren. Oké, die 30ste verjaardag wordt ‘m niet meer. Maar die 40ste wellicht?

———-
Interview/tekst door Anne Doeksen
Foto: Peerke Malschaert